شکست در وبلاگنویسی مقولهی تازهای نیست. هر کدام از ما ممکن است چند ماه بعد از راه اندازی یک وبلاگ جدید از ادامه ی کار دلسرد شده و به سراغ ایجاد وبلاگی دیگر برویم و ایدههای خود را در قالب آن وبلاگ جدید دنبال کنیم. اما این شکستها و به اصطلاح “از این شاخه به آن شاخه پریدن”ها از کجا نشات میگیرد؟ آیا ما واقعا ارادهی کافی برای به ثمر رساندن یک وبلاگ را نداریم یا عوامل محیطی ما را از ادامه کار باز میدارند؟ برای درک بهتر شکست در وبلاگنویسی به علل وقوع این پدیده خواهیم پرداخت.
میخواهید راه صد ساله را یک شبه طی کنید
رفتن راه صد ساله آن هم یک شبه در میان وبلاگنویسان، مخصوصا وبلاگنویسان تازه کار بسیار رایج است. همه دوست دارند یک هفته بعد از راه اندازی یک وبلاگ بازدید آن سر به فلک بکشد و کاربران برای ورود به وبلاگ آنها سر و دست بشکنند. هیچ وبلاگی در دنیا با یک هفته و یک ماه و یک سال پا نمیگیرد و قطعا به زمانی نیاز است تا وبلاگ شما شناخته شود و به اصطلاح در میان کاربران جا بیفتد. البته شما با روشهایی مانند تولید محتوای با کیفیت و تبلیغات میتوانید این زمان را به حداقل برسانید.
وقت کافی به وبلاگ خود اختصاص نمیدهید
برای به نتیجه رساندن هر فعالیتی نیاز است که شما بخشی از وقت روزانهی خود را به آن کار اختصاص دهید. مدیریت کردن یک وبلاگ کار آسانی نیست و اگر شما به وبلاگ به عنوان یک منبع درآمد یا بیزینس نگاه میکنید و میخواهید در وبلاگنویسی به مرتبهای برسید باید بخشی از زمان روزانهی خود را به مدیریت کردن وبلاگ و ایجاد مطالب جدید و بروز اختصاص دهید. برای اینکه وبلاگ موفقی داشته باشید لزوماً نیاز نیست که تمام وقت روزانهی خود را به مدیریت کردن وبلاگ اختصاص دهید. بسته به نوع فعالیت شما روزانه سه تا پنج ساعت برای مدیریت وبلاگ کافی است.
تنها کار میکنید
هیچ فعالیتی بدون کار و همفکری گروهی به سرانجام نمیرسد و برای موفق شدن در وبلاگنویسی نیز شما باید گروهی کار کنید تا سریعتر پیشرفت کرده و به هدف خود برسید. کار گروهی باعث میشود بتوانید محتوای بیشتری تولید کنید، انگیزهی شما برای ادامه ی کار بیشتر شود و در نهایت وبلاگ موفقتری داشته باشید.
محتوای جذابی تولید نمیکنید
هر وبگاهی در دنیای اینترنت بر تولید محتوای خوب و مناسب استوار است و اساساً با محتوای وزین و با کیفیت است که وبلاگ شما شناخته میشود. کاربران به وبلاگ شما می آیند تا یک مطلب علمی یا آموزشی یا اخرین خبر در مورد یک گجت را بخوانند. حال اگر شما این اخبار را به بدترین سبک و در پایین سطح ممکن به آنها ارائه کنید قطعا آنها بار دیگر به وبلاگ شما نخواهند آمد و شما در وبلاگنویسی شکست خواهید خورد. پس جمله ی “محتوا پادشاه است” را هیچگاه فراموش نکنید.
هدف شما از وبلاگنویسی فقط کسب درآمد است
به جرئت میتوان گفت بیش از ۹۵ درصد وبلاگهایی که امروزه در وب فارسی ایجاد میشوند، با هدف کسب درآمدهای آنچنانی توسط صاحبان آنها تاسیس میشوند و بیش از ۹۵ درصد آنها نیز شکست میخورند. اصولا کسب درآمد از وبلاگ چیز بدی نیست و هر کسی دوست دارد از وبلاگ خود کسب درآمد کند اما این موضوع وقتی جنبهی منفی پیدا میکند که برخیها صفحات پاپ آپ و تبلیغات بنری گسترده را جایگزین تولید محتوای با کیفیت میکنند و به جای این که با وسیلهی محتوا کاربر را جذب کنند و از این کاربر کسب درآمد کنند، وبلاگ خود را پر از صفحات پاپ آپ و تبلیغات چیپ میکنند و باعث رکود وبلاگستان فارسی و در نهایت افزایش سایتهای زرد در وب فارسی میشوند.
اکثر وبلاگنویسان تازه کار، انتظار دارند یک هفته یا یک ماه بعد از تاسیس وبلاگ تبلیغات جذب کنند و حتی قبل از تولید محتوا، صفحهی تبلیغات در وبلاگ خود ایجاد میکنند. متاسفانه باید گفت که میل به کسب درآمد پیش از موعد مقرر، عامل اصلی شکست اکثر وبلاگ هاست.
صبر صبر صبر… ندارید
اگر شما آدمی هستید که از انتظار کشیدن متنفرید و دوست دارید کار هایتان را سریعتر از موعد انجام دهید من به شما پیشنهاد میکنم همین الان وبلاگنویسی را کنار بگذارید. صبر در وبلاگنویسی جزو ارکان اصلی به حساب می آید و اساسا “صبر” است که شما را به موفقیت میرساند. هیچ وبلاگ موفقی یک شبه موفق نشده و مطمئنا یک شبه نیز از بین نخواهد رفت. پس اگر نمیخواهید راه صد ساله را یک شبه بروید، وقت کافی هم به وبلاگ خود اختصاص میدهید، تنها هم کار نمیکنید، محتوای جذاب تولید میکنید، هدف شما از وبلاگ نوشتن صرفا کسب در امد نیست ولی صبر ندارید، قطعا در وبلاگنویسی به جایگاهی نخواهید رسید و جایی در دنیای نامتناهی اینترنت نخواهید داشت.